Witte Kruis Classic 2013

103 kilometer Datum : 09 maart 2013 Aanwezig : Arie, Eric, Fiege & ondergetekende

De Route

Traditioneel de opening van het seizoen, en een tocht waar Arie, Eric en ik van het eerste uur aanwezig zijn.
Een tocht die in het eerste jaar eindigde bij een troosteloos tentje met een deelnemersveld van nog geen 500 man gegroeid tot een tocht waar men enkel via voorinschrijving deel kan nemen om het aantal te maximaliseren.

In een week met zowaar een lente zonnetje laat de weersverwachting zien dat de weersomstandigheden niet aanmoedigend zijn om te gaan fietsen.
Toch rijden we met goede zin in de regen 4 man sterk richting den Haag; met mijn navigatie gevoel (niet luisterend naar de TomTom) dirigeer ik helaas nog Fiege de A15 op in plaats van richting de Beneluxtunnel).

Na een bak koffie beginnen we aan de 100 kilometer en al gauw vinden we een groepje van 7 die een goed tempo rijden; met deze groep hebben we tot aan de finish gereden.
In de regen draaien we de kilometers weg met onderweg plassen zo diep, dat heb ik nog niet vaak meegemaakt.
Met de wetenschap dat de eet-post op enkele kilometers is besluiten we met 4 man het tempo aardig op te voeren, en dan is het even wachten op Fiege en Eric.
Als Eric aan komt rijden zouden we eigenlijk in het gelid moeten staan, geweldig door de modder en regen heeft die een identieke modder snor van een heer die de geschiedenis heeft bepaald in de jaren 40-45.
Als we in de warme kantine ons te goed doen aan de krentebollen is het wel duidelijk dat een ieder aanwezig getekend is door de omstandigheden.
Op naar de laatste 45 kilometer wetende dat de tijdrit er nog aankomt. Eric rijdt inmiddels op survivalmodus, dit wordt duidelijk zichtbaar als Eric er een fluim eruit gooit tegenwind en hup recht voor zich uit. (u hoeft geen raket geleerde te zijn waar de fluim dan eindigt.!)

Als we Maassluis naderen wordt iedereen wat onrustig, er wordt druk gepraat door een ieder:
Gaan we ervoor of laten we de tijdrit lopen. Ik zelf vindt het wel goed eigenlijk.

Tijdrit:
Als we de mat zien, besluit 1 van de groep waar we de hele dag mee rijden om er toch voor te gaan. Dan komt toch even die competitiedrang naar boven en voor je erg in heb zit je in de wiel van de Kuota (toevallig of niet) en dan is er geen weg terug. Kop over kop rijden we de 3 kilometer..
Sjee wat viel dat tegen.

Als dan ook Fiege zijn snicker op heeft maken we op voor de laatste 30 kilometer , dit gaat in een gezapig tempo. Ik rijdt de laatste kilometers met een tevreden gevoel met de wetenschap dat het wel buitengewoon makkelijk ging.
Helaas wordt je dan geconfronteerd met de volgende situatie:
Getekend door weer wind en modder loop ik met mijn tas door de finish, alwaar een moeder,
een opa en oma en een klein meisje wachten op hun held.
Wat zegt het meisje: “..die meneer heeft het ook zwaar gehad hè mam..”
Zo en daar loop je dan met je goed gedrag.

Tot op het bot koud en nat is een warme douche een aangenaam gebeuren.
Eenmaal op temperatuur en onder het genot van een welverdiend biertje en broodje bal is 1 ding wel duidelijk: Volgend jaar zijn we er weer bij.

En je vraagt je toch af, wat als…
Wat als een van onze kopmannen mee zou rijden, die moeten toch makkelijk in de prijzen kunnen rijden met eeuwige roem.

Tijdrit
Voor mijn zelf ben ik wel tevreden wetende dat van de 471 deelnemers ik als 47e ben geeindigd.

Opkomst
Van de 1704 inschrijvingen zijn er 650 bikkels van start gegaan voor een mooie tocht wel de hele dag in de regen.

2014
Ik hoop dat een van onze kopmannen aanwezig is om de eeuwige roem te pakken en een plaats in de top 3. Dit moet mogelijk zijn als we knechten; Arie, Eric, Fiege en ik zijn zeker aanwezig, zou toch moeten lukken om weer een keer met een grote groep deze tocht te rijden.

Marcel