Datum       : 12 maart 2011
Aanwezig  : Arie, Eric& Marcel 

Vorig jaar bij een treurig tentje die fungeerde als finish van de eerste Witte Kruis Classic was het duidelijk: Volgend jaar zijn we er zeer zeker weer bij. 

Nog terend op de herinneringen van een week Oz-station werd er al gauw geroepen: We gaan op de fiets naar de start, rijden even de tocht en vervolgens weer terug naar huis. Niemand wilde het hoge woord eruit gooien om toch met de auto te gaan.. uiteindelijk is hier voor gekozen. 

De tocht begon - als gevolg van wegwerkzaamheden -  met  draaien en keren door de scheveningse haven, met als gevolg dat er menig Garmin protesteerde (erg leuk om te horen overigens)
Hierna begon een geweldig mooie tocht langs de Zweth en de Rottemeren waar we onderweg in leuke groepen zaten.
En speciaal voor Eric die zijn werk niet los kan laten had de organisatie de route zo gelegd dat we langs zijn werk in Wassenaar mochten rijden.. dank hiervoor.

Nabij Schipluiden werd het al wat onrustig in het peleton. De knechten leverde hun laatste krachtsinspanning en langzaam werden de sprinters in stelling gebracht.. let op: dit alles zonder de veelbesproken ‘oortjes’  

De tijdrit:
Langs het spoor was er middels matten een heus tijdrit gecreeerd over drie kilometer. Hoewel ik in het begin dacht: ik vindt het wel goed won uiteindelijk de competitiedrang. Onderweg was er een momentje voor mij waarvan ik dacht pff als dat maar goed gaat, maar
Al met al een goede tijd neergezet met de wetenschap dat er uiteindelijk 728 deelnemers de tijdrit zijn aangegaan.

Zet je wel aan het denken wat als:
Wat als (H)Ard, Dennis of de Generaal mee hadden gereden.. wat dan?

Hierna volgde de laatste twintig kilometer in een gezapig tempo naar de finish; ik vroeg Eric nog om naar Arie te rijden om zo samen over de finish te gaan. Zijn antwoord was met  de dramatiek in zijn stem alsof hij een heuse Japanner was die net een Tsunamie, een aardbeving en het aanschouwen van zijn dorp die verzwolgen wordt heeft overleefd:
“..Dat maakt mij allemaal niet meer uit..”

De finish was geen treurig tentje maar een heuse kantine waar ze de vette hap en bier hadden.
Hoe anders moet je een toertocht eindigen.

Het seizoen is gestart, heb er weer ontzettend veel zin in en ik denk dat Arie op de goede weg is om ‘de Kale Berg’ 3 maal te bedwingen… Zo zie je maar wat een doelstelling kan zetten tot een prestatie.

Volgend jaar ben ik zeer zeker weer bij en wederom heb ik de hoop of wens dat er meer
Van de klup 30-35 vertegenwoordigd zijn. 

Al is het alleen maar om (H)Ard, Dennis of de Generaal in stelling te brengen om de 1^e prijs en eeuwige roem in de wacht te slepen!