"De Stad"

Dat ga ik ook eens doen dacht ik toen ik Roman in het gastenboek zag krabbelen dat er een rondje Rotterdam in de planning zat. (Die 137km van 5 april is voor mij te gek). Enthousiast begon ik op de routeplanner te kijken hoever het nu eigenlijk zou zijn naar mijn zwager en schoonzus. Het kon in ongeveer 35 kilometer als ik met het pontje van Rozenburg naar Maassluis zou gaan. Dat was niet de bedoeling maar met 41km kon het via de maastunnel.

Vandaag vierde mijn zwager zijn verjaardag. Zoals altijd doet hij dit met een BBQ en zorgt hij daarbij voor voldoende drank. Voor mij dus een mooie gelegenheid om het rondje Rotterdam te gaan doen, het verloren vocht kon ik immers direct weer aanzuiveren… Nog een keer de route bekeken en ook nog even op meteoweb de weersvoorspelling bekeken. Daar had ik even een tegenvaller want de site voorspelde een NNO wind van 5 Bft. Nou ja dan had ik op de terugweg toch wind mee. Ik werd rond vieren verwacht dus als ik om half drie weg zou gaan kwam ik mooi op tijd in Rotterdam aan.

Bij het pakken van mijn fiets viel het me op dat er een raar tekentje in het display van mijn fietscomputertje stond. Inderdaad de batterij zou leeg zijn. Nou ja wat geeft dat, de brandstofmeter van de auto waarschuwt immers ook ver voor de tank echt leeg is. Zo niet mijn DIGI-W7, op de Nieuwe Achterweg reeds stopte het apparaat ermee. Na vijfhonderd meter verder vond ik dat ik zo niet kon fietsen en middels een U-bocht reed ik weer terug naar huis alwaar ik nog een reserve batterij had liggen. Oude batterij eruit en weer een nieuwe erin en hopsakee weer op de fiets! Hmm de tijd staat niet goed meer maar hoe moet je die nu instellen (zonder gebruiksaanwijzing want Steef had hem gemonteerd bij aanschaf van de fiets) bij een computertje met maar 1 knop… Gelukkig had ik een helder moment en was het na een minuut of vijf dan toch gelukt. Ondertussen was het al wel tien voor drie en lag ik dus al twintig minuten achter op schema!
Eenmaal onderweg viel de wind me toch wel tegen en legde me er maar bij neer dat ik zeker een half uurtje later zou aankomen. Bij de Spijkenissebrug besloot ik om de Groene Kruisweg maar te fietsen omdat ik dan waarschijnlijk wat meer bescherming tegen de wind zou hebben dan het pad langs de Shell en de ECT home-terminal. Al snel was ik niet blij met mijn keuze omdat ik bij een nieuwe rotonde aankwam waar ze het fietspad waarschijnlijk vergeten waren en ik door de omleidingbordjes Hoogvliet doorgestuurd werd. Uiteindelijk toch op de juiste weg beland en zo de route voortgezet naar de Maastunnel welke keurig met bordjes aangeduid was. Plotseling echter stond ik met mijn neus voor het water terwijl het bordje me toch echt deze kant had op gestuurd. Ben terug gereden naar het bordje om te kijken of ik misschien niet te vermoeid was om het bordje goed te lezen. Nee hoor het bordje wees echt die richting op! Ogen uitgewreven en daar kwamen allemaal fietsers een gebouwtje uit…. Verschrikkelijk zeg, ik met de fiets op de roltrap naar beneden terwijl ik me had voorgesteld om met 45+ de tunnel in te vliegen. Nee staat er ook nog een bordje met max snelheid 30km/u… Nou ja ik een stukje gefietst en weer de roltrap op om vervolgens weer in de frisse buitenlucht te komen. Ik de Westzeedijk op omdat ik daarvandaan de weg wist en het nu toch wel zo onderhand tijd werd om mijn gezicht te laten zien op de BBQ. Helaas was de Coolsingerl afgesloten voor een stel idioten die zonodig moesten laten zien dat ze wel 42km aan één stuk kunnen hardlopen. Nou aan de manier waarop de meesten liepen deed mij heel wat anders vermoeden… Ik kon hier wel om lachen en stapte spontaan van mijn fiets toen er op het fietspad geen doorkomen meer aan was vanwege de overvloed aan voetgangers. Na vijfhonderd meter bleek een of andere onverlaat een tribune zo neer gezet te hebben dat je er zelfs lopend niet langs kon en ik dus maar weer van de route afweek en achter het politiebureau langs mijn weg vervolgde. Die ene loper die er nu nog aankwam verdiende trouwens veel respect, hij moest zich een wegbanen langs lege tribunes maar ook tussen de overbodig geworden warmtedekens en eet- en drinkwarenverpakkingen. Om tien over half vijf merkte ik aan mijn neus dat ik in de buurt van de BBQ kwam. Natuurlijk hadden ze niet gewacht maar gelukkig wel wat te drinken en eten voor me overgelaten. De kilometerstand was inmiddels opgelopen tot 47.

Na dat ik mijn buik vol had en de nodige liters vocht tot me genomen had werd het voor mij weer tijd om op te stappen. Bij diverse stadsmensen geïnformeerd hoe ik bij de Beneluxtunnel kon komen, daar vandaan kon ik dan kiezen of ik via het pontje Maassluis-Rozenburg zou gaan of via de tunnel. Na een extra bakje koffie was ik ervan overtuigd dat ik precies wist hoe te fietsen. Ik had beter eerder weg kunnen gaan want al na vijf minuten kwam ik weer in een omleiding (deze keer wegens wegwerkzaamheden) en was al die uitleg dus voor niets geweest. Gelukkig ben ik jarenlang chauffeur geweest en ging dus op gevoel richting de Beneluxtunnel. Dat dacht ik tenminste want na 23 minuten kwam ik bij de fonteinen op het Hofplein aanrijden…. Nou ja van af daar wist ik tenminste de weg en via de Westzeedijk dan toch maar weer via de Maastunnel naar huis. Gelukkig had ik nu de wind stevig in de rug en kon ik lekker tempo maken en was ik om tien voor tien voor thuis en hier bleek dat ik 56km op de teller had staan in plaats van de beoogde 35…

Tot zover de belevenissen van een fietser van het platteland,

Groetjes van de Vleerhof